نمونه سئوالات سازمان تجارت جهانی

-الزامات فرایند الحاق را نام برده توضیح دهید؟

1-   اجماع ملی مبنی بر اهمیت و ضرورت پیوستن به سازمان جهانی تجارت:

موضوعات گسترده و متنوع تحت پوشش سازمان تجارت جهانی،موجب خواهد شد تا کلیه دستگاه های دولتی و غیر دولتی از الحاق به سازمان تاثیر بپذیرند. از این رو باید اول ضمن اشنایی نهاد های دولتی و غیر دولتی با مضایای عضویت در ان سازمان با توجه به ظرفیت های موجود و نیز چگونگی رویا رویی با چالشهای احتمالی ، یک اجماع فراگیر جهت آغاز فرایند الحاق ایجاد گردد.بروز اختلافات و نا هماهنگی میتواند موجب تضعیف توان مذاکرات و چانه زنی کشور متقاضی در فرایند الحاق گردد. هماهنگی بین قوای سه گانه مقننه،مجریه و قضاییه هماهنگی و تعامل کامل میان دستگاه های اجرایی دولتی ، ارتباط با بخش خصوصی و توجه به تعمین نیازهای ان در فرایند الحاق، مشارکت دانشگاهیان و اندیشمندان،اطلاع رسانی ، آموزش و فرهنگ سازی از طریق رسانه های عمومی از ابزار های مهم ایجاد اجماع ملی برای پیوستن به سازمان جهانی تجارت به شمار می اید.

2-   تدوین راهبردهای ملی توسعه:

پیوستن به سازمان تجارت جهانی هدف قائی نبوده و چنین امری زمانی در جهت منافع یک کشور به شمار می اید که بتواند ضمینه حضور بیشتر کالا و خدمات تولید داخل را در بازارهای جهانی ایجاد نماید ، در غیر این ضورت کشور متقاضی الحاق به صورت یک طرفه بازارها بهتری را در اختیار کالاها و خدمات خارجی خواهد گذاشت و این به معنای تضعیف توان تولید داخلی بوده و یا حتی نابودی برخی از ان را به دنبال خواهد داشت . از این رو تدوین راهبردی ملی توسعه قبل از شروع فرایند الحاق ضروری است.در این راهبرد باید ضمن تقویت بخش های اسیب پذیر ،مذیت های نسبی اقتصاد کشور مورد شناسایی قرار گرفته و برای رقابت در بازارهای جهانی آماده گردند.

با توجه به این که عضویت در سازمان تجارت جهانی موجب ثبات در رفتار تجاری گردیده و پیش بینی پذیری سیاستهای تجاری کشور را به دنبال دارد ، از این رو حرکت بر اساس راهبردهای ملی توسعه قبل و در جریان الحاق میتواند تضمین کننده منافع ملی باشد. در غیر این صورت ثبات در رفتار تجاری بیش از انکه در جهت منافع کشور ملحق شده باشد ، همسو با منافع سایر اعضای سازمان خواهد بود.

3-   تعیین مرجع الحاق:

تدوین ، اجرا و نظارت بر سیاستهای مربوط به فرایند الحاق به سازمان ، نیازمند ایجاد یک مرجعیت ملی است. مرجع ملی را میتوان به عنوان یک ساختار که بر اساس ان از طریق تقسیم صحیح وظایف ، امور مربوط به فرایند الحاق سامان می یابد، تعریف نمود. از الزامات چنین ساختاری، انجام کار گروهی و جمعی و متناسب با کارکرد هر یک از دستگاه ها و پرهیز از تکروی ، انحصار طلبی و بخشی نگری است.

برخی از کشورها ، نهادی جداگانه را بدین منظور تاسیس نموده اند ، عده ای نیز این وظیفه را به وزارت امور خارجه و یا وزارتخانه های صنایع ، بازرگانی و امور اقتصادی سپرده اند.

4-   ایجاد تیم مذاکراتی قوی:

تیم مذاکراتی در خط مقدماتی الحاق به سازمان تجارت جهانی قرار دارد . مهارت مداکره کنند گان در انجام مذاکرات دو جانبه و چند جانبه و در نتیجه تامین منافع ملی از اهمیت بالایی برخوردار است.مذاکره کنندگان علاوه بر این که باید به ساختار و ویژگی های اقتصادی ملی خود آشنا باشند،باید به مقررات و رویه های مختلف سازمان نیز آگاه بوده،تسلط کامل به زبان انگلیسی و ترجیها به زبان دوم فرانسه و یا اسپانیولی داشته و از تجربیات کاری لازم در زمینه مذاکرات بین الملل برخوردار باشند.

2- انواع عضویت در سازمان تجارت جهانی را نام برده هر یک را مختصرا توضیح دهید؟

از نظر تاریخی عضویت در سازمان تجارت جهانی به دو صورت امکان پذیر بوده. که به عضویت اولیه و عضویت از طریق الحاق مشهور هستند.اعضای اولیه همان طرفهای متعهد گات تا پایان سال 1994 و نیز جوامع اروپایی هستند که در مهلت 2 ساله از تاسیس سازمان تجارت جهانی که موافقت نامه سازمان برای پذیرش اعضا مفتوح بوده به عضویت آن سازمان در امده اند . از این رو در سال 1997 پرونده عضویت اوله سازمان با عضویت 128 کشور بسته شد از 128 کشور عضو حدود 70 کشور کشور های در حال توسعه 30 کشور کشور کمتر توسعه یافته و 3 قلمرو گمرکی (هنگ کنگ و ماکو و جامعه اروپایی) و بقیه کشور های توصعه یافته بودند .

مطابق با موافقت نامه سازمان تجارت جهانی نه تنها کشورها بلکه هر قلمرو گمرکی مستقل که بر روابط تجارت خارجی و سایر موضوعات مرتبط با اساسنامه سازمان جهانی تجارت حاکمیت کامل داشته باشد  میتواند به عضویت در سازمان تجارت جهانی دراید . به همین دلیل در میان اعضای اولیه سازمان تجارت جهانی نام 3 قلمرو گمرکی دیده میشود.

با بسته شدن عضویت اوله سازمان در سال 1997 سایر کشورها و قلمرو های گمرکی که علاقمند به عضویت در سازمان بودند میبایست مراحل الحاق به سازمان را طی کنند . از ان زمان تا کنون 24 کشور و 1 قلمرو گمرکی (چین تایپه) موفق شده اند مراحل الحاق را به پایان رسانده و به عضویت سازمان درایند.برخی از این کشورها مذاکرات الحاق خود را در چهار چوب گات اغاز نموده و با شکلگیری سازمان جهانی تجارت مذاکرات الحاق خود را در چهار چوب ان ادامه دادند و به پایان رساندند مانند چین.

جدای از عضویت اولیه و عضویت از طریق الحاق نع دیگر عضویت در سازمان با نام عضویت ناظر تعریف گردیده است . موافقت با اعطای این گونه از وضعیت در سازمان تجارت جهانی بیشتر با هدف اشنایی با ساختار ، وظایف،مقررات و فرایند تصمیم گیری در ان سازمان صورت میگیرد . وضعیت ناظر در سازمان خود به 2 صورت امکان پذیر است

شیوه اول:

کشورها و قلمرو های گمرکی مستقل خارج از سازمان میتوانند درخواست خود را به عنوان ناظر ارئه نماید که در صورت موافقت با این درخواست برای یک دوره 5ساله به عنوان ناظر در سازمان حضور خواهند داشت و باید طی این مدت خود را برای شروع مذاکرات الحاق اماده نمایند . البته این دوره 5ساله میتواند با درخواست کتبی ناظر و تصویب شورای عمومی تمدید شود.

شیوه دوم:

کشور متقاضی الحاق درخواست کتبی الحاق خود را به سازمان تجارت جهانی ارائه داده که در صورت تصویب از سوی شورای عمومی گروه کاری الحاق تشکیل شده و بصورت خود کار به عنوان ناظر شناخته میشوند و این وضعیت تا زمان پایان مذاکرات الحاق و پیوستن به سازمان تجارت جهانی به عنوان عضو اصلی ادامه خواهد داشت ،هم اکنون 30 کشور در حال الحاق به سازمان تجارت جهانی هستند و روسیه و ایران از بزرگترین اقتصادهای در حال الحاق به سازمان بشمار میروند.